Storytelling: geef jezelf bloot met een persoonlijk verhaal

Een stripteasetent in het oude stadscentrum van Las Vegas. Nooit gedacht dat ik daar ooit op de eerste rij zou zitten. Toch zat ik daar 10 jaar geleden – als begeleider van een studiereis – met rode koontjes te kijken naar het spel van verleiding. 6 studenten – vaak verwende rijkeluiskinderen –  schroomden niet om met dollarbiljetten te wapperen. Aantrekkelijke, schaars geklede dames draaiden als slangenmensen om een paal op het podium. Hoe meer biljetten in de sexy slipjes verdwenen, hoe wulpser de bewegingen werden. Binnen 10 minuten waren de studenten honderden dollars en vooral een illusie armer. De dames stonden poedelnaakt op het podium en de show was ten einde. Onlangs kwam deze herinnering bovendrijven toen ik een bedrijfspresentatie zag tijdens een netwerkontbijt. Een collega-ondernemer vertelde in veel woorden de geschiedenis van zijn bedrijf. Toch haakten bijna alle toehoorders af. Waarom? Simpel: hij durfde zich niet bloot te geven. En dat is nu juist de essentie van storytelling. 

 Gunfactor beïnvloeden

Het lijkt een beetje ver gezocht: de vergelijking tussen netwerken en een striptease. Toch ligt de overeenkomst voor de hand. Als je als ondernemer de kunst van het verleiden niet verstaat, mis je een belangrijke competentie in je dagelijkse bezigheden. Veel ondernemers blijven in hun acquisitie en tijdens netwerkbijeenkomsten kiezen voor zenden, zenden en nog eens zenden. Al snel is er ruis op de lijn, want de kans dat je samen op dezelfde golflengte terecht komt, wordt met de minuut kleiner. Wil je echt een klik tot stand brengen, dan is er meer nodig dan borstklopperij en het spreekwoordelijke bord voor je kop. Om de gunfactor te beïnvloeden, is een echte verbinding  nodig. Mijn collega-ondernemer trapte met zijn ‘zendergerichte boodschap’ in de bekende valkuil. Hij kleedde zich (of zijn bedrijf) wel uit, maar hij gaf zich niet bloot. Na 45 minuten wist ik nog steeds niks van zijn drijfveren als ondernemer. Een gemiste kans.

 Durf echt verbinding te maken

Een verbinding maken met potentiële relaties en opdrachtgevers: het is makkelijker gezegd dan gedaan. Schroom niet om de eerste stap te zetten. Een pro-actieve houding is belangrijk als je succes wilt hebben. Anders blijf je dat muurbloempje dat begint te verwelken zonder aandacht.  Durf contacten te leggen zonder direct met je oordeel klaar te staan. Respecteer dat iemand via andere invalshoeken of overtuigingen de weg naar Rome inslaat. Laat je niet afremmen of uit het veld slaan.  Luister en vraag door. Geef je gesprekspartner ruimte in een gesprek. En zet zelf een stapje terug, zodat een ander ook tot bloei kan komen. De gulden regel luidt: wat je geeft krijg je ook terug. Vaak dubbel en dwars.

Pleitbezorger voor storytelling

In menselijke communicatie geldt: het klikt als het matcht. Grappig genoeg zien veel ondernemers die persoonlijke klik nog steeds over het hoofd. Ze blijven volharden in die opsomming van droge  feiten en keiharde cijfers. Niet alleen is het vervelend om daar naar te luisteren. Het is ook lastig om deze ‘blablabla’ goed te onthouden. Echt verbinding maken is zo een brug te ver. Daarom ben ik een pleitbezorger van een beproefde, eeuwenoude traditie: verhalen vertellen of storytelling zoals het vandaag de dag ook wel heet. Nodig collega-ondernemers tijdens netwerkbijeenkomsten uit om  anekdotes te vertellen. Zonder persoonlijke verhalen komt de klik immers nooit tot stand. Leuke bijkomstigheid: verhalen roepen allerlei associaties op. Met behulp van die beelden roep je automatisch je gesprekspartner in herinnering: een voorwaarde voor de verbinding waar je samen aan werkt.

Kracht van storytelling

Terug naar die zwoele avond in de woestijn van Nevada. Een van de striptease-danseressen kwam aan ons tafeltje zitten, nieuwsgierig als ze was naar onze afkomst. Ze wilde weten waarom ik als enige mijn bankbiljetten op zak had gehouden. Tegenstribbelend nam ze genoegen met mijn antwoord dat ik 150 dollar veel geld vond om alleen 2 blote billen te zien. Vervolgens vroeg ik haar waarom ze hier bijna naakt op het podium stond. Even twijfelde ze, toen gaf ze zich bloot. Ze vertelde over haar studie ‘Public Administration’, over haar dochtertje van 6 jaar, een echtgenoot die haar in de steek gelaten had omdat hij het vaderschap niet kon combineren met zijn werk op een booreiland en over een vader die in haar jeugdjaren ‘losse handjes’ had gehad. 10 jaar later ben ik vergeten hoe ze eruit zag. Vreemd, want ze stond poedelnaakt voor me op de bar. Wat ik me nog steeds kan herinneren zijn haar anekdotes. Opnieuw een overtuigend bewijs van de kracht van storytelling.